Uzależnienie, jak zaznaczono we wstępie jest granicą, gdzie czynność sprzyjająca przyjemność staje się przymusem. Początkiem każdego uzależnienia jest odczuwana przyjemność i satysfakcja. Ewolucyjnie, mechanizm ten wykształcił się, by promować zachowania korzystne dla organizmu. Odczuwanie przyjemności związane z aktywacją w mózgu układu nagrody, który jest częścią układu mezolimbicznego. Zbudowany jest z 2 głównych struktur – pola brzusznego nakrywki i jądra półleżącego przegrody. Pobudzenie tego układu powoduje uwalnianie neuroprzekaźnika – dopaminy w jądrze półleżącym przegrody, która odpowiedzialna jest za odczuwanie przyjemności. Dodatkowo, dochodzące włókna z ciała migdałowatego przynoszą informacje o kontekście sytuacyjnym który spowodował przyjemność. Dopamina jest kluczowym czynnikiem kontekście uzależnień. Badania pokazują, że osoby z mniejszym stężeniem tego neuroprzekaźnika mają większe ryzyko do uzależnienia się. Dopamina też odpowiada za prawidłowe napięcie mięśni (reguluje szlak nigrostriatalny), reguluje wydzielanie prolaktyny oraz odpowiada za afekt i emocje w szlaku mezokortykalnym.